Christchurch - Vlucht Bali

De reis naar Christchurch verliep vlot. Koffers afgegeven bij Jucy Snooze en daarna camper ingeleverd. Terwijl ik in de rij stond, kwam Lianneke ons al halen. Lianneke zou een vrouwelijke gast hebben en dan zouden wij samen ergens gaan eten. Deze gast kwam niet, omdat ze onlangs in Italië geweest was, waar het coronavirus nu in volle hevigheid rondwaart. Nu naar NZ komen betekent, net als in Australië, dat ze 14 dagen in quarantaine moet. Het nieuws gaat hier bijna alleen maar over het coronavirus. Men overweegt de scholen te sluiten, maar wacht liever 2 weken, dan kunnen de scholen voor vier weken dicht i.v.m. de komende vakantie. ’s Avonds nog Thais gegeten bij Lianneke en om 20.00 uur naar het hostel

Dinsdag 17 maart

Wij stonden als eerste op het vliegveld. De deuren gaan pas om half vier open. De taxi stond al om 3.15 voor de deur i.p.v. 3.45 uur. Gelukkig waren wij al een tijdje wakker.

Bij de incheckbalie stond zo’n mannetje die op zijn strepen stond. Alle koffers en handbagage moesten gewogen worden. Mensen moesten alles weer opnieuw inpakken. Wij werden gelukkig geholpen door een vrolijk meisje naast hem. Zij stuurde iedereen door al hadden ze drie stuks handbagage bij zich.

Wij moesten wel onze tickets van onze vervolgreizen overleggen. Gelukkig had ik deze in ViewTrip staan en alles werd genoteerd. Zij konden een boete krijgen van $ 50.000 als ze het niet noteerden.

Wij zagen het mannetje die op zijn strepen stond weer terug bij het boarden. Ons paspoort was inmiddels al twee keer bekeken. Maar hij vond het nodig om het nog eens extra goed te doen. Hij keek mij in de ogen, ik knipoogde terug, maar als enige reactie mocht ik doorlopen.

In Brisbane moest onze handbagage nog een keer door de scanner. Denken ze nu, dat wij in het vliegtuig iets hadden kunnen kopen wat gevaarlijk was? De vlucht naar Denpasar vindt plaats in een half vol vliegtuig, zegt de optimist. Komt dit door het coronavirus?

Om Indonesië binnen te komen, moet je een gezondheidsverklaring inleveren. Hierna wordt de temperatuur digitaal (gelukkig) opgenomen. We nemen een taxi naar het hotel. Wat een verkeer, ze halen je rechts en links in. Scooters scheren rakelings langs. Wie het eerste komt, neemt voorrang. Je toetert als je door wilt rijden. Hebben ze hier wel een rijbewijs nodig? Onze chauffeur spreekt een beetje Engels en rijdt goed.

Bij ons hotel aangekomen, wordt onze temperatuur weer gemeten. Wij scoren beiden onder de 36 graden. Net iets minder dan de vochtige buitentemperatuur.

Een flesje water, helaas in plastic, kost nog geen 0,30 cent.

Wij zijn gestart met bosbranden en eindigen nu met het coronavirus. In Christchurch ging het nieuws er alleen maar over. Hier op Bali zijn de scholen, musea en toeristische plekken sinds 16 maart gesloten.

Nu blijkt ook dat steeds meer landen op slot gaan. Wij mogen tot heden Singapore nog wel als overstap gebruiken, maar hoe is dat over zes dagen?

Wij hebben de vraag bij het reisbureau neergelegd over vervroegd terugkeren.

Er zijn geen plaatsen beschikbaar voor een eerdere vlucht terug, dus zullen tot dinsdag hier blijven. We hebben besloten om het terrein niet te verlaten, vanwege besmettingsgevaar. We moeten er niet aan denken om hier het virus op te lopen.......Het virus komt nu wel heel dichtbij.

Op zich vermaken we ons wel in het hotel. Het is een soort resort. Je hebt er verschillende barretjes, eetgelegenheden, zwembaden en een groot stuk privé strand. ’s Morgens zwem je in een op het oog schone zee, maar ’s middags drijft er een plastic soep op het water. Binnen 150 meter telden we 53 plastic slippers. Helaas geen paar in mijn maat.

De mensen zijn hier erg aardig en zeer behulpzaam. Op mijn vraag of er minder toeristen kwamen, kreeg ik als antwoord: 'Veel, heel veel minder!'