Christchurch -Lianneke

Door de douane komen in Australië duurde lang, maar in Nieuw Zeeland duurde het nog langer. Men is bang voor bacteriën onder je schoenen of in voedsel. In het vliegtuig moeten we al een lijst invullen met wat je eventueel aan verkeerde etenswaren bij je hebt. Dus van de ene naar de andere rij zodra je langs de douane gaat.

Voor het eerst in een hostel geslapen. Wij dachten de enige oudjes te zijn, maar dat bleek zeker niet het geval. Om de gemiddelde leeftijd omlaag te halen, waren er ook ouders met baby's. 

Mijn nicht, Lianneke, kwam ons ophalen bij het hostel. Zij is de komende twee dagen onze gastvrouw, gids en privéchauffeur. Zij is ervaringsdeskundige; elke keer als er familie overkomt, staat zij klaar. Kortgeleden nog een nicht en neef (ook een Leo) met vrouw op bezoek gehad.

Lianneke is ook werkzaam geweest in het onderwijs. Zij heeft niet kunnen genieten van ADV of BAPO. Hier is het tot je pensioen (65^ste) vijf dagen per week werken.

Lianneke moet een topper zijn geweest als je hoort met hoeveel toewijding ze ons over haar werkzaam leven vertelt.

Eind 2011 waren we hier ook. Toen was het ruim een half jaar na de verwoestende aardbeving die Christchurch trof. De wijk waar het oude huis van Lianneke stond, is nu een enorme grasvlakte. Het moet een park worden. Om het centrum stond een hek en hebben we alleen de buitenste ring van de verwoesting gezien. Dat was Christchurch 2011.

De hekken zijn nu weg en er staan al allerlei nieuwe gebouwen en veel mooi gerestaureerde oude huizen.

De twee kerken liggen nog in puin. De katholieke kerk heeft al vroeg besloten om ergens anders helemaal opnieuw te beginnen. De grond die dan vrijkomt, krijgt de RK jongensschool die er naast ligt. Helaas is de kerk nog niet af. De Anglicaanse kerk heeft lang getwijfeld. Alle stenen die op de grond lagen werden genummerd en opgeslagen. Dit was een heidens karwei. (en dat voor gelovigen)

Na veel wikken en wegen hebben ze nu eindelijk besloten om in het tweede kwartaal 2020 over te gaan tot sloop en een nieuwe zelfde kerk te bouwen.

Een aardbevingsbestendig gebouw, is de Christchurch Art Gallery ook wel ‘Te Puna O Waiwhetū’ genoemd. Dit was in 2011 een vrij nieuw gebouw met veel glas, waar niets mee gebeurd is.

Toegang tot de Art Gallery is, net als bij de musea in Australië, gratis.

Lianneke wilde haar favoriete schilderij laten zien. Dit is een schilderij van een Nederlandse/Nieuw-Zeelandse schilder, Petrus van der Velden genaamd ‘ The Dutch Funeral.’

Zonder dat je het in de gaten had, liep je onder een ander kunstwerk de trap op. Zie de foto van de verlichting.

Hierna naar de bieb. Dit gebouw was net een jaar geleden geopend. Zelfs aan de allerkleinsten is gedacht, voor hun is er een gigantische Lego hoek. Ook hangen er schermen waar de jeugd spelletjes op kan doen. Er waren trouwens ook gewoon heel veel boeken.

 Door de aardbeving is veel veranderd. Langs de rivier is een geheel nieuw uitgaansgebied gecreëerd en daar is men hier heel blij mee. 

’s Middags nog de heuvels in getrokken, van vergezichten was helaas geen sprake, door heiig weer.

Hierna nog even naar Belfast, een wijk hier in de buurt, gereden. Drew, een zoon van neef Leon, werkt daar als apotheker. In 2011 speelde hij mij nog van de mat met cricket. Hij herkende ons niet meer.  Patrick, die hier drie jaar eerder geweest was dan wij, herinnerde hij zich wel. Die had zijn computer toentertijd aan de praat gekregen……

De eerste dag zit erop. We hebben oude foto’s zitten bekijken en voor Lianneke achterhaald wie het bruidsmeisje was bij de bruiloft van haar ouders. Aan het gezicht te zien, moest het een dochter van tante Bertha zijn geweest. Via whatsapp kwamen we er achter dat het Nicola was die op de foto stond.

Vandaag gaat de reis naar Hanmer Springs. Hier liggen de Hot Pools, thermale baden.

Onderweg rijden wij weer langs grote landerijen. Er is wel een verschil met Australië. Hier hebben ze geen afrastering van draad, maar hier worden de landerijen gescheiden door bomen i.v.m. de wind. Je zit hier dus meer groen, maar daardoor soms geen vergezichten. 

Wij leerden vroeger dat je de tuin niet mocht besproeien op het heetst van de dag. Hier besproeien ze hele landerijen op het heetst van de dag. Trouwens toen we na 6 uur terugreden, waren ze nog bezig.

Onderweg ook veel Cabbage trees gezien. Voor de Maori’s waren dit wegwijzers. Deze bomen verdwijnen steeds meer. De Maori’ zijn er niet blij mee.

Men klaagt hier ook over het veranderingen in het landschap en geven de boeren hiervan de schuld. De vele schapen verdwijnen en er komen steeds meer koeien. Koeien zijn zwaarder dan schapen en trappen de walkanten kapot. Een koe poept ook meer, maar de koe levert meer op. De melk wordt als poeder verscheept naar China! 

In Hanmer Springs aangekomen, wordt er eerst nog gewinkeld. Niet de dames kopen iets, maar ik koop een nieuwe polo en korte broek. Eindelijk kan ik morgen iets schoons aan. :joy::joy:

De baden in Hanmer Springs zijn zo’n 37 graden. Je zilver moet je wel af doen, niet vanwege de temperatuur, maar door de stoffen die in het water zitten. Twee baden ruiken nog een beetje naar rotte eieren. (Lag niet aan mij.) Wij hebben twee uur liggen weken, een hele opgave voor mij.

We hebben vandaag weer een topdag gehad.

Morgen op weg naar Gerdine en dus naar Dunedin! De temperatuur zal morgen rond  de 16 graden liggen.

Lianneke, bedankt voor je gastvrijheid.:kissing_heart: