Omakau - Glenorchy - Manapouri
Blijf op de hoogte en volg NetteLeo
27 Februari 2020 | Nieuw Zeeland, Manapouri
Woensdag 26-02-2020
’s Morgens voor achten afscheid genomen van Leo en Colleen en toen op naar Queenstown. De familie had ons gewaarschuwd, dat het druk zou worden. Het eerste uur was het lekker rustig. Pas in de buurt van Queenstown werd het drukker. We bleven rijden, maar het werd wel file rijden.
De auto inleveren ging prima. We waren op tijd, hadden alles afgekocht dus hoefden alleen de sleutel maar af te geven. Tweehonderd meter verder moesten wij onze camper op halen. Daar werden wij geholpen door een Nederlander. Het ging veel professioneler dan 8 jaar geleden. Via een IPad, een aantal vragen beantwoorden en klaar. Hierna in de auto uitleg over hoe alles werkt. We hebben WiFi in de auto en allerlei handige apps. Op advies van Colleen boodschappen gedaan in Queenstown. Zij vertelde ons hoe verder je van Queenstown verwijderd bent, hoe duurder de boodschappen worden. Een andere bijkomstigheid is, dat er geen grote winkels meer zijn op weg naar en in Glenorchy zelf. Dat we eerst drie keer verkeerd reden doet er niet toe.
De boodschappen deden we bij New World. Wij letten op de aanbiedingen (reis is al duur genoeg). Het vervelende was, dat je wel een klantenkaart moest hebben. Bij de kassa vroegen wij hoe we aan zo’n kaart konden komen. ‘Geen probleem,’ zei de man achter de kassa. ‘Jullie krijgen een toeristenkaart.’ Prima geregeld dus. Bovendien werden onze boodschappen door een inpakker keurig ingepakt.
Hierna op weg naar Glenorchy. We hadden geen veertien dagen eerder moeten komen, want toen stond het dorp voor de helft onder water.
Eenmaal op de camping de camper ingeruimd en onze koffers voor een groot deel uitgepakt. Dat hoeven we de komende twintig dagen gelukkig niet meer te doen.
’s Middags toch nog 10.000 stappen gezet. Morgen wordt er regen verwacht, maar we zitten droog mocht het zo zijn.
Donderdag 27-02-2020
De dag begon met een prachtige regenboog en af en toe een beetje regen, om tien uur werden de sluizen echt opengezet. Daarbij waaide het hard.
Wij moesten wachten tot drie uur, voordat het droog werd. In de tussentijd de boottocht voor overmorgen geregeld bij Manapouri. Wij willen daar Doubtful Sound gaan bekijken.
Rond drie uur werd het droog en snel naar buiten om de Glenorchi Walk te lopen. Als kind heb ik vaak gezongen over witte zwanen, zwarte zwanen. De zwarte zwanen had ik nog nooit gezien. Hier zwommen zwarte zwanen in het meer, maar de witte ontbraken. Precies op tijd waren we bij de camper; het begon weer te regenen.
Vrijdag 28-02-20
Vandaag iets voor tienen vertrokken. Er was slecht weer voorspeld, maar het bleef bij enkele druppels.
We moesten terug weer door Queenstown en dat hield ons even op. Er is maar een weg in en uit, dus in een lange rij achter elkaar door de stad. Eenmaal uit de stad, kun je doorrijden.
Bij een snelheid van 80 km per uur zit Antoinette als bijrijder niet echt op haar gemak. Ze wordt aardig door elkaar geschud. Zeker als er in een vallei nog eens een aardig windje komt te staan.
Het viel ons al op, dat je weinig zonnepanelen ziet in Nieuw-Zeeland. Colleen had al gezegd, dat deze hier duur waren. Het blijkt echter dat 98% van de energie hier opgewekt wordt door witte steenkool. In verband met het milieu geen papieren doekjes om je handen te drogen, maar een warme lucht blazer stond er vermeld in een toilet. Nu begrijpen we waarom.
Er liggen hier veel dode dieren langs de weg waaronder opossums (buidelrat), stoats (hermelijnen) en konijnen. Soms zie je ook een dode roofvogel, die zich te goed wilde doen aan die platgereden dieren. Dan ben je echt een pechvogel.
Onze gps geeft niet de exacte bestemming aan. De vriendelijke dame stuurt ons telkens 200 meter te ver. In iedere auto is de gps weer anders, dus even wennen geblazen. Maar niet zeuren, nog altijd makkelijker dan een kaart lezen!
Vanmiddag nog drie km naar Manapouri gelopen om te kijken waar we morgen op de boot moeten stappen voor de tocht naar Doubtfull Sound. Op de terugweg kwamen we langs een kerk die omgebouwd was tot café/restaurant. We waren de enige bezoekers, het was er net zo rustig als toen het gebouw nog als kerk fungeerde.
-
28 Februari 2020 - 10:17
Pauline:
Weer even rondgegoogled waar jullie zitten: het ziet er allemaal zo sprookjesachtig uit! En dat blijkt ook te kloppen, blijkens deze informatie van Wiki:
"Het Wakatipumeer is duidelijk ooit een gletsjer geweest, hoewel het volgens een Maori-legende werd gevormd door de afdruk van een slapende demon, die levend verbrand werd door de minnaar van een door de demon gevangen gehouden Maorimeisje. Omdat zijn hart nog altijd klopt, stijgt en daalt het meer iedere vijf minuten 7 cm." Wonderlijk. Kun je dat ook zien, die beweging?
We wensen jullie veel plezier, samen in de camper doet vast oude herinneringen herleven.;-). De volgende bestemming ziet er al net zo sprookjesachtig uit. Doubtful Sound, intrigerende naam. Heb het fijn!
-
28 Februari 2020 - 10:57
Fred:
Mooie foto's en al weer een leuk verslag. Ik vond die 'pechvogel' heel grappig gekozen. -
28 Februari 2020 - 23:24
Jacqueline Dekkers Los:
ik heb eerst even naar de foto's gekeken , wat een prachtig land!
ik had alleen om een andere camper met een andere nummerplaat gevraagd hoor, ha ha .
even wennen weer in zo'n bus , jammer dat het weer niet helemaal meewerkt maar wel lekker dat de koffers nu niet meer in en uitgepakt hoeven te worden.
succes met de overtocht, hier gaat het weer harder waaien dit weekend , ik hoop dat daar de golven behapbaar blijven anders kun je weer zingen over de woelige baren................
goede overtocht. -
28 Februari 2020 - 23:26
Jacqueline Dekkers Los:
zie nu de tekst boven de camperfoto pas......................
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
