28 januari Singapore

Gisteravond snel in slaap gevallen, ondanks dat er schuin onder onze kamer een karaokebar is. Ik was nog even van plan om mee te gaan doen om de mensen weg te jagen. Rond 01.00 uur was ik klaar wakker. Gelukkig veel later toch nog in slaap gevallen. Om 07.30 weer wakker, aangekleed en gaan onbijten. Veel gefrituurde gerechten, rijst en diverse curry’s. Er lag gelukkig wat geroosterd brood met als beleg jam of jam. Om half tien gingen we lopend naar de haven. 30 graden gaf de thermometer aan. Hoewel de weerapp 80% buien aangaf, is het de hele dag droog gebleven. Het karige ontbijt, het weer en een jetlag zorgde ervoor, dat ik me beroerd voelde. Eind van de middag knapte ik gelukkig op. We hebben vandaag een heel ander stuk van Singapore gezien. We klaagden eerst nog over de stoepen met de te hoge of te lage afstapjes. Je met een rolstoel hier verplaatsen is een hele uitdaging. Langzamerhand werden de stoepen en wegen breder, de winkels werden chiquer. Kortom een rijkere buurt. Gisteren een gekoeld watertje voor $ 0,50 vandaag voor $ 1,50. Wederom straten vol met goudwinkels nu met meer allure dan de winkeltjes in Little India. Vandaag waren we vooral in het Colonial District. Thomas Raffles maakte van een klein vissersdorpje een koloniale stad, die uitgroeide tot een wereldstad. Raffles bouwde zijn huis rond 1816 op een heuvel in het huidige Fort Canningpark. Later werd dit huis vervangen door een fort. Helaas lag dit te ver van de haven af en reikten de kanonnen niet zo ver. Het fort moest dus verplaatst worden. Het Raffles hotel is ook een bezienswaardigheid. Het is rond 1990 voor meer dan S 160 miljoen gerestaureerd. Het is meer dan een hotel; er zijn restaurants, boetiekjes, galeries, bars en er is een museum. We wilden, op aanraden van meester Karel, in de Tiffinroom een afternoon tea nemen. De Sikh Doorman vroeg naar onze reservering, maar dat had Karel niet verteld, dus die hadden we niet. Ik vertelde de Doorman dat ik de koning van Holland was en mijn vrouw de koningin. Dat laatste geloofde hij niet. Hij kon er wel om lachen, maar daar bleef het bij. Hierna gingen we naar de St Andrew Cathedral. Deze is in 1861 geopend en heeft dus niets met de huidige flapdrol te maken. Het is de oudste kathedraal van het land. Het gebouw is gemaakt van chunam, een mengsel van witkalk, eiwit en ruwe suiker met gekookte kokosnootvezel. Het werd door de Indiase dwangarbeiders toegepast. Ik hoop dat ze zelf ook wat te eten hebben gekregen. Hierna gingen we naar Marina Bay. Hier kom je echt ogen tekort. Het ene gebouw is nog mooier dan het andere. Boven op drie wolkenkrabbers is een soort boot gebouwd. Wij zijn in het winkelcentrum, dat onder in de torens ligt, geweest. Wat een rijkdom en overdadigheid. Er loopt een gracht door het winkelcentrum waarin gondels varen. Via een hele lange roltrap ga je naar de Gardens by the Bay. Hier vind je een wel heel bijzonder bos. Het SuperTree Grove; achttien futuristische bomen met een hoogte van 25 tot 50 meter. Na bijna 20.000 stappen waren onze ogen en voeten toe aan rust, maar eerst moest het nodige vocht genuttigd worden. Eenmaal in het hotel hadden we beiden last van kramp in de benen….