Methven, zondag 18-12-2011

Het plaatsen van de foto' s op debokkies.waarbenjij.nu is een heidens karwei. Ik kan hooguit vier foto's plaatsen en dan moet ik wachten. Het lukt ook maar niet om Christchurch op de kaart te krijgen. Eerst zag je een plaats in Peru en nu weer de zee. Om gek van te worden. Wij zijn hier echter om te onthaasten. Dus jullie moeten het maar nemen zoals het is. Ik had nooit gedacht dat zoveel mensen ons zouden volgen. Ik heb soms de neiging om jullie allemaal persoonlijk te antwoorden, maar daar neemt Antoinette geen genoegen mee.

Zondag 18 december rond achten opgestaan. Gelukkig voelde zij zich beter dan gisteren. Bij Lianneke heeft Antoinette niets gegeten zelfs geen ijs en is vroeg onder het dekbed gekropen. Maria bedankt voor de tip van een extra dekbed als onderlegger. Het kan hier 's avonds erg koud zijn en zo'n dik onderlaken is erg handig. Rond 10 uur aangereden en eerst naar Maui gegaan.
Het ging allemaal ontspannender. (dat was te merken aan Antoinette) De monteur had alles snel gemaakt. Klachten waren bekend. Hij kreeg DVD aan de praat.

Op weg naar Metven moesten wij denken aan al de verhalen van het weinige verkeer. Drie auto's in een uur, nou wij zagen er meer. Wij werden zelfs op een tweebaansweg 7 keren ingehaald. Bij Rakaia moesten wij van de weg af. Rakaia is bekend om zijn (Gerard) zalm. Het is de zalmhoofdstad van NZ. Wij hebben in deze hoofdstad boodschappen gedaan en heerlijk zitten picknicken, (zie, als het lukt de foto's), maar geen zalm gezien. Bij Rakaia zijn we nog over de langste brug van NZ gereden. De rivier stond nu bijna droog. Vanaf hier werd het inderdaad stil, twee tegenliggers. Onderweg regeninstallaties (Zemmatic) zien staan van wel 500 meter breed. Deze rijden gewoon over een weiland van een kilometer lang.

In Metven staan we nu op een camping, beheerd door een oud hippie. Bij binnenkomst hangt er een kaartje, 'Als ik er niet ben zet je camper maar ergens neer. Je ziet me straks of anders morgen'. Er staan op het terrein oude bussen, bewoond door oude hippies en er is een zee van ruimte. De schapen staan zelfs achter onze camper. Er is geen WIFI, dus er wordt vandaag niets op de bokken site gezet.

We hebben nog een track gelopen op de Mout Hutt. (grootste skipiste van NZ) het regende een beetje, maar onder de bomen was het goed te doen. Veel (roof)vogels gezien en gehoord, maar geen Bert in de buurt, dus het blijven vogels. Een vogel was zwart met een witte kraag. 'Laat maar horen welke vogel het is,' Bert. Op de terugweg moesten we nog even stoppen daar een kudde schapen over de weg aan kwam lopen.

P.S. De vogel heet een magpie