Onderweg, 13 t/m 16-12-2011

Dinsdag 13-12 zouden we om 12.00 uur vertrekken, maar het karretje dat het vliegtuig naar de baan moest trekken was kapot. Dit betekende veertig minuten vertraging. De wind maakte dit later weer goed. We hadden een 'tailwind' van zestig kilometer per uur.
Ik heb mijn vader nooit horen klagen over het eten aan boord van Quantas. Ik ben nieuwsgierig wat hij van het eten van Malaysia Airlines gevonden zou hebben. Geen Hollandse pot, maar rijst met sambal garnalen als ontbijt voor Antoinette. We hadden het slecht verstaan. Beiden ietwat doof.Ik koos toen maar voor het andere gerecht. Wafels en een soort pannenkoek.
Het gekke is dat je vliegt met een snelheid van zo'n 900 km/uur, maar dat je toch 7 uren kwijt raakt. Heeft Tasman dat vroeger ook doorgehad vraag ik me dan af.
In Kuala Lumpur hadden we een dagkamer. Ik heb medelijden met al die mensen die in een ander land gaan wonen en de taal niet machtig zijn. Je bent overal aan het speuren of je bordjes ziet. Tenslotte maar naar de info balie. Rechtdoor en dan naar level 2. Dat we eerst in het treintje moesten stappen was ze vergeten te zeggen en waar we naar level 2 konden ook. Gelukkig was het hotel 'Pan Pacific' goed te bereiken. De bedden waren lekker hard. Op een scherm in de kamer is te zien wanneer je vlucht gaat. De namen van Tutup en P. Akhir verschijnen verschillende keren op het scherm. Stelletje stomkoppen zo zijn ze te laat voor hun vlucht. Er gaat een belletje rinkelen als de namen ook op andere vluchten verschijnen. Even goed kijken en wat blijkt, ze worden ook genoemd als closed en final call. Na vijf uren slapen zijn we klaar wakker We vertrekken naar de luchthaven om de vlucht van 21.50 uur te pakken.
De vlucht naar Auckland duurt weer zo'n 11 uur. De riemen moeten vaak om, wegens turbulentie. Weer tailwind, nu 156 km per uur. Hoofdpijn (en ik altijd maar zeggen, dat hoofdpijn geen pijn is, maar verliefd te zijn en niet bemind te worden pas pijn is) en een opstandige maag maakten dat de reis wel erg lang duurde.

Donderdag 15 december 2011:
Na ruim 18.000 km komen we in Auckland aan. Veel regen en bewolking, maar wel 19 graden. Je moet eerst van het vliegveld af, om met een pendelbus naar de vertrekhal te gaan voor de laatste etappe naar Christchurch. Hier komen we na een dik uur aan. Geen regen. Op de luchthaven zijn ze aardig aan het werk. Of dit door de bevingen komt, weten we niet. Helaas stond er geen busje klaar om ons naar het motel te brengen, maar met de super shuttle was het ook zo gepiept. We zitten er voor een nacht. Snel boodschappen gedaan en een telefoon gekocht. Hierna 16 uur geslapen!

Vrijdag 16 december 2011:
We wilden er om 8 uur uit, maar ja geen wekker gezet.
Door de eigenaar van het motel naar het Maui verhuur bedrijf gebracht. We bekijken eerst een instructie filmpje op een laptop in het Engels, met allemaal zaken die wel en niet mogen. In de hal zitten verschillende mensen met kinderen die voor ons, doven, toch wel te veel lawaai maken. We ondertekenen de papieren en kopen een eventuele schade voor het kantelen van de camper af. Wij zijn nu voor € 40,00 voor alle schade verzekerd.
We mogen vertrekken. De auto is nog geen half jaar oud. Wel links rijden! Antoinette is erg ontspannen, zeker als blijkt dat de camper niet harder gaat dan 30 km/uur. Hier komen we na zo'n 400 meter achter. Bij de eerste mogelijkheid besluiten we te keren. rotonde links nemen, iedereen van rechts heeft voorrang, rechter baan in, linker baan vervolgen met alarmlichten aan. Door toeval, zal me niet slimmer voordoen, raak ik een pookje bij het stuur aan. Hier was niet over gesproken. Dit blijkt, lezen we net, de cruise controle te zijn. Opeens had de auto meer power. Bij de volgende rotonde maar weer gekeerd. De camper is 7,20 lang en 3 meter hoog. Bij het boodschappen doen merk je wel dat je een speciale plek en de ruimte moet hebben om te parkeren. Bij mijn eerste poging zat ik ongemerkt 3 cm van een hek af.

We staan nu op een Top10 camping in Christchurch. Wij hebben onze koffers uitgepakt en het is nu bijna 19.00 uur. De safe ging niet open. De code was op het instructie filmpje te zien: 1234 na drie keer proberen ging het alarm af. Op tv kon je het filmpje terugkijken, maar DVD doet het niet. Maui gebeld en wat bleek: de code moest zijn 8888. Dat stond nergens. Net zit achter het stuur de handleiding van de auto te lezen. De eerste dag zit er bijna op. Straks eten en wederom slapen.
Lianneke een nicht komt ons morgen, zaterdag, om 9 uur halen.